monero-site/_i18n/pl/resources/moneropedia/paymentid.md

2.2 KiB

summary terms
Opcjonalny znacznik dodawany w celu identyfikacji transakcji pomiędzy użytkownikami, składający się z 64 heksadecymalnych znaków
payment-ID
payment-IDs
numer-identyfikacyjny-płatności
numeru-identyfikacyjnego-płatności
numerem-identyfikacyjnym-płatności
numerze-identyfikacyjnym-płatności
numery-identyfikacyjne-płatności
numerom-identyfikacyjnym-płatności
numerach-identyfikacyjnych-płatności

{% include disclaimer.html translated="yes" translationOutdated="yes" %}

Note: Long Payment IDs have been removed since release 0.15; it's not possible to use them anymore. More info in the [blog post]({{ site.baseurl_root }}/2019/06/04/Long-Payment-ID-Deprecation.html) that announced their deprecation.

Podstawy

Numer identyfikacyjny płatności jest arbitralnym i opcjonalnym załącznikiem transakcji składającym się z 32 bitów (64 heksadecymalnych znaków) lub z 8 bitów (w przypadku adresów zintegrowanych).

Numer identyfikacyjny płatności jest zazwyczaj używany do identyfikacji transakcji pomiędzy użytkownikami oraz na giełdzie. Ze względu na nieodłączną charakterystykę Monero polegającą na korzystaniu z pojedynczego adresu publicznego do transakcji przychodzących, numer identyfikacyjny płatności jest szczególnie użyteczny w łączeniu płatności przychodzących z kontem użytkownika.

Kompaktowy numer identyfikacyjny płatności a adresy zintegrowane

Począwszy od wersji 0.9 Hydrogen Helix, numery identyfikacyjne płatności mogą zostać zaszyfrowane i włączone do adresu płatności. Numery identyfikacyjne tego rodzaju powinny być 64-bitowe oraz muszą być zaszyfrowane losowym jednorazowym kluczem, znanym jedynie nadawcy i odbiorcy.

Tworzenie numeru identyfikacyjnego płatności

Zaleca się korzystanie z oficjalnej funkcji portfela integrated_address do automatycznego wygenerowania adresu zintegrowanego zawierającego kompaktowy numer identyfikacyjny płatności. Jeśli chcesz użyć wiersza poleceń, postępuj jak poniżej:

Tworzenie kompaktowego numeru identyfikacyjnego dla adresu zintegrowanego:

# openssl rand -hex 8

Tworzenie tradycyjnego numeru identyfikacyjnego:

# openssl rand -hex 32