monero-site/_i18n/pl/resources/moneropedia/tunnel.md
el00ruobuob 4c1e8dd858
Moneropedia relocalized
+ correction on Italian Account
+ Removed leftover miners.md (replaced by mining.md)
+ Removed Dust and update Copyright
+ Code improvement to avoid reading the config file and to use the builtin jekyll config variable passed in the content
+ Ammount.md:25/26 glitch "\@transaction-privacy" corrected. PL to be checked twice.
+ Italian ammount.md moneropedia links corrected (terms added to destination entries, unnecessary markdown links removed)
+ Polish corrections
+ extend ruby \word-boundary in regex to match `-based` `-like` `-form`
+ Updated readme according to the new way to add or translate a moneropedia entry
+ fix mining with CryptoNight variant
+ rebased to include AR
+ chery picked #820 to avoid conflicts
2018-08-03 06:34:28 +02:00

3.5 KiB

entry tags terms summary
Tunel
kovri
Tunnel
Tunnels
tunel
tunele
tunelem
tunelowi
tunelom
tunelami
tunelowe
tunelu
Jednokierunkowe ścieżki wirtualne, które przekazują wiadomości przez ustaloną sekwencję routerów sieci I2P.

Podstawy

Gdy korzystasz z sieci @I2P (odwiedzasz @eepsite lub używasz @serwisu-czosnkowego), najpierw musisz połączyć się z peerem za pomocą środka @transportu, a następnie stworzyć wirtualne tunele. Tunele te są czasowymi, jednokierunkowymi ścieżkami, które przekazują @wiadomości przez ustaloną sekwencję routerów sieci I2P aż do @węzła-końcowego. Są zbudowane i korzystają z warstwowego @szyfrowania-czosnkowego, a ich głównym przeznaczeniem jest transport wszystkich wiadomości @I2NP.

Każdy peer buduje przynajmniej dwa jednokierunkowe tunele: jeden dla ruchu wejściowego i jeden dla ruchu wyjściowego. Tunele te są nazywane albo tunelami wejścia (gdzie wiadomości skierowane są do twórcy tunelu) lub tunelami wyjścia (gdzie to twórca tunelu wysyła wiadomości), stąd aby wiadomość została przekazana w obie strony i odpowiedziana węzłowi końcowego potrzebne są cztery tunele (dwa dla twórcy i dwa dla odbiorcy).

Szczegółowe informacje

Za: @Java-I2P:

Wewnątrz sieci I2P wiadomości przekazywane są w jednym kierunku przez wirtualne tunele peerów, które używają jakiegokolwiek dostępnego środka, aby przesłać wiadomość do następnego hopu. Wiadomości dochodzą do furtki @tunelu, są łączone i/lub dzielone do stałych rozmiarów i następnie przekazywane dalej do następnego hopu w tunelu, który je przetwarza i weryfikuje ich ważność i przesyła dalej aż dotrą do końca tunelu. Punkt końcowy przekazuje złączoną przy furtce wiadomość zgodnie z instrukcjami - do kolejnego routera, do innego tunelu lub lokalnie.

Wszystkie tunele działają tak samo, ale mogą być podzielona na dwie grupy: tunele wejścia i tunele wyjścia. Tunele wejścia posiadają niezaufaną furtkę, która przekazuje wiadomości w kierunku twórcy tunelu będącego jego punktem końcowym. W tunelach wyjścia to twórca służy jako furtka przekazująca wiadomości do oddalonego punktu końcowego.

Twórca tunelu wybiera który konkretny peer weźmie udział w tunelu i zapewnia wszystkim niezbędne dane konfiguracyjne. Tunele mogą składać się z dowolnej liczby hopów. Założeniem jest utrudnić członkom oraz osobom trzecim odgadnięcie długości tunelu, a nawet nie ujawniać uczestnikom, czy należą do tego samego tunelu (z wyjątkiem sytuacji, gdy znajdują się oni obok siebie).

Adnotacje

Za: @Java-I2P:

I2P jest z natury siecią z komutacją pakietów, nawet posiadając tunele, co pozwala na uruchomienie wielu tuneli równolegle, zwiększając jej elastyczność i obciążenie równoważące. Mimo że tunele w sieci I2P przypominają sieć z komutacją łączy, wszystko wewnątrz niej jest ściśle oparte na wiadomościach, a tunele są jedynie środkiem na organizację ich dostawy. Nie ma żadnych założeń dotyczących niezawodności lub porządkowania wiadomości, a retransmisje pozostają na wyższych poziomach (np. w bibliotece strumieniowej warstwy klienta I2P).

Dokumenty

Aby przeczytać specyfikacje i szczegółową dokumentację, przejdź do strony trasowania tunelowego i implementacji tunelów.