Monero działa trochę inaczej niż inne kryptowaluty, do których mogłeś się przyzwyczaić. W przypadku cyfrowej waluty, takiej jak Bitcoin i jego pochodne, system płatności handlowych przeważnie tworzy nowy adres odbiorcy dla każdej płatności lub każdego użytkownika.
Jednak Monero posiada jednorazowe adresy i nie musi tworzyć osobnego adresu odbiorcy przy każdej płatności lub nowym użytkowniku, a pojedynczy adres konta może zostać upubliczniony. Aby otrzymać płatność, sprzedający udostępnia kupującemu swój numer identyfikacyjny.
Numer identyfikacyjny to heksadecymalny ciąg 64 znaków, przeważnie tworzony losowo przez odbiorcę. Przykładem numeru identyfikacyjnego jest:
Jeśli chcesz zweryfikować daną płatność za pomocą monero-wallet-cli, użyj polecenia "payments" i wpisz numer lub numery identyfikacyjne, na które zrealizowano wpłatę. Na przykład:
*get_bulk_payments*: to preferowana metoda, która wymaga dwóch parametrów: payment_ids - szereg JSON numerów identyfikacyjnych - oraz, opcjonalnie, min_block_height - wysokość bloku, który będzie skanowany.
Warto zauważyć, że otrzymane wartości są w podstawowych jednostkach Monero, a nie w jednostkach normalnie używanych w aplikacjach użytkownika końcowego. Transakcja przeważnie będzie miała wiele wyników, które się sumują do całej kwoty płatności, dlatego kwota powinna być pogrupowana na funkcje tx_hash lub payment_id i następnie zsumowana. Ponadto wiele wyników może mieć tę samą wartość i ich filtrowanie nie może się odbywać jedynie za pomocą funkcji get_bulk_payments.
Przed skanowaniem płatności zalecane jest sprawdzenie, czy wyłączony został daemon RPC API (funkcja get_info RPC) i czy nie zostały nałożone dodatkowe blokady. Następnie warto skanować jedynie począwszy od otrzymanego bloku, precyzując go w funkcji min_block_height i get_bulk_payments.